Botwinka arabesca

Często sięgam po przyprawowe nuty indyjskie. Ostatnio zatęskniłam za kolorytem arabskim. Może dlatego, że dostałam fantastyczną arabską ceramikę. Czemu jak czemu, ale pięknym naczyniom nijak nie potrafię się oprzeć. Postanowiłam wymyślić przepis, który będzie jak sojusz polsko-arabski. Bo w sojusze, alianse i mariaże wchodzić warto. 

Najpierw upiekłam trzy czerwone papryki (ok. 20 min. w piekarniku nagrzanym do 200 stopni), a po ostudzeniu obrałam ze skóry i usunęłam nasionka. Sprawioną paprykę pokroiłam w małe kawałki. 

Następnie pęczek młodej marchewki (lub opakowanie marwitek, tych do chrupania) oczyściłam i pokroiłam w plasterki. Rozgrzałam w głębokiej patelni łyżkę oleju kokosowego. Na gorący tłuszcz wsypałam dwie łyżeczki ostrej sproszkowanej papryki i łyżeczkę mielonych ziaren kolendry, a gdy przyprawy zaczęły pachnieć – wrzuciłam przygotowaną marchewkę, posoliłam i dusiłam pod przykryciem około 10 minut. Ma zachować chrupkość.

Liście botwiny z dwóch pęczków dokładnie opłukałam, strzepnęłam z wody i pokroiłam na małe kawałki, takie, które nie będą spadały z widelca. Zalałam w garnku niewielką ilością wody, około pół szklanki, tyle jedynie, aby nie przywarły do dna garnka i aby chwileczkę poddusiły się w parze pod pokrywką, z dodatkiem płaskiej łyżeczki soli.

Osączyłam czerwoną fasolę z puszki (uff, wydało się, czasem używam tej z puszki, zwłaszcza gdy do przepisu potrzeba mi jedynie niewielkiej ilości fasoli), dodałam do garnka z botwinką. Dołożyłam marchew i pieczoną paprykę. Wsypałam garść rodzynków, wlałam sok z jednej cytryny, wmieszałam ząbek czosnku przeciśnięty przez praskę. W końcu dodałam dwie czubate łyżeczki arabskiej mieszanki zaatar. To mieszanka, której skład różni się w zależności od regionu, zawsze jednak w jej skład wchodzi tymianek, sezam i sumak. I to ona odpowie za smak dania, a raczej – za przeniknięcie i się smaków słodkich, słonych, kwaśnych i pikantnych. Potrzymałam garnek na ogniu, od czasu do czasu mieszając, jeszcze dwie minuty tak, aby ingrediencje związały się ze sobą, ale aby botwinka nie zrobiła się bura. 

Ale to jeszcze nie koniec. Gdy wyłożyłam gotowe danie na talerz, posypałam je świeżą natką kolendry i przybrałam  hojnie jagodami miechunki, wyłuskanymi z suchych koszyczków. I to był gest nadający potrawie niepodrabialny, kwaskowo-słodkawy sznyt.
Kto by pomyślał, że poczciwa botwina tak potrafi…

 

Ściągawka, czyli niezbędne składniki

Dwa pęczki botwiny (same liście, bez bulw buraczanych), 3 czerwone papryki, pęczek młodej marchewki (lub opakowanie marwitek), dwie łyżeczki ostrej sproszkowanej papryki, łyżeczka mielonych ziaren kolendry, puszka czerwonej fasoli, garść rodzynków, sok z jednej cytryny, ząbek czosnku, sól, dwie czubate łyżeczki mieszanki zaatar, garść świeżych liści kolendry,  kilkanaście jagód miechunki.