Swoją sałatkę zrobiłam jednak nieco inaczej. Po pierwsze, nie przepadam za surowym kalafiorem, więc swój, podzieliwszy na małe różyczki, zblanszowałam w osolonym wrzątku – 3 minuty wystarczą, ma być chrupki. Dodałam 2 garści wydrylowanych czereśni, łyżkę posiekanej dymki i łyżkę kaparów.
Przyrządziłam sos: naturalny jogurt kozi wymieszałam z 2 łyżkami majonezu, dodałam łyżkę musztardy tzw. francuskiej, czyli z całymi ziarnami gorczycy, oraz spory ząbek czosnku wyciśniętego przez praskę (cóż, choróbsko trzyma się mocno, trzeba go zatem nadal atakować czosnkowym obstrzałem). Wymieszałam starannie i odstawiłam na parę minut. W normalnym trybie schłodziłabym sałatkę w lodówce, ale jako że gardło boli, poprzestałam na temperaturze pokojowej.
Sałatka jest wesoła, aromatyczna i niebanalna – serdecznie polecam.
Elu... ale fajnie... obie mamy kalafiorowo czereśniowe sałatki, nawet w takich samych miskach kobaltowych :D
OdpowiedzUsuńbuziaki ... i do następnego wspólnego spotkania kulinarnego
ela
Eluniu, uwielbiam takie kulinarne dialogi! Ufam, że jeszcze niejeden pomiędzy nami się nawiąże!
OdpowiedzUsuńA kobalt to cudny kolor...